اقتصاد دانش بنیان اقتصادی است که کاربرد دانش و اطلاعات در آن اهمیت بالایی داشته و تولید و توزیع، مبتنی بر آن شکل گرفته و سرمایه گذاری در صنایع با محوریت دانش مورد توجه خاصی قرار گرفته است.

صنایع دانش بنیان نیز صنایعی هستند که در آنها سطح بالایی سرمایه گذاری در نوآوری و ابداعات جدید صورت گرفته است. اما آنچه مبرهن است، اقتصاد دانش بنیان اقتصادی نیست که در آن صرفا از فناوری های سطح بالا استفاده شود، بلکه اقتصادی که در آن، تمامی کسب و کارها و صنایع به فراخور نیاز خود، از توزیع و کاربرد دانش در پیشبرد اهداف خود بهره می برند. در اقتصاد دانش بنیان، تولید و توزیع و کاربرد دانش در همه صنایع عامل محرک رشد اقتصادی و تولید ثروت و اشتغال است.

در ساختار اقتصاد دانش بنیان بخش قابل توجهی از سرمایه گذاری ها می بایست به بخش های فناورانه و ایجاد زیرساخت های آن سوق یابد. سرمایه گذاری در این زمینه لزوم صرف نظر از مصارف و هزینه کردهای جاری را می طلبد و می بایست دولت و بخش خصوصی در صورت محدودیت منابع از هزینه های جاری خود کاسته و در طرح ها و شرکت های دانش بنیان سرمایه گذاری نمایند. با تحقق اقتصاد دانش بنیان یکی از معضلات اقتصادی یعنی عدم بهره وری محقق خواهد شد، با توجه به اینکه بهره وری را موتور محرک رشد اقتصادی می نامند، اما ارتقای بهروه وری خود در گرو توسعه اقتصاد دانش بنیان است.

کارآفرین، واحد تولیدی یا سرمایه گذاری که دنبال ایجاد یا توسعه خط تولیدی می باشد بدون تردید باید با نگرش دانش محور، فناور و تحلیل همه جانبه کار، اقدام نماید تا تولیدی توجیه پذیر، رقابت پذیر و پایدار داشته باشد.